Jechało się przyjemnie... do czasu. W okolicach Tesco na Radzymińskiej złapałem kapcia w przednim kole. Co tam, zero problemu, mam zawsze zapas przy sobie... Tyle, że ta zapasowa dętka okazała się mieć wentyl odmawiający współpracy z moją pompką (brawo panie Pawle!). Wdrażam więc Plan B - klejenie dziurki łatką. Zimno, wilgotno i za nic łatka nie chce się przykleić (samoprzyklejająca się chińszczyzna). Klejenie, 200 m. podjazdu i znowu flak. Normalnie witki mi opadały. Doturlałem się tak do Starówki i tam wbiłem się do pomieszczenia ze schodami ruchomymi. W końcu w cieple udało mi się poprawnie skleić dętkę. Do pracy dotarłem z prawie godzinnym opóźnieniem.